به چشم های تو شک دارم
به آن نگاه ساده ی روستایی
که باکره می نماید
به ریه هایت مشکوکم
عطر پونه و بابونه از کجا آغشته به نفست
در دود و دم شهر
و دست هات
که وانمود میکنند جوانه ی شعرند
در هرزگی این همه علف...
میخواهی باور کنم؟
زبانت را گاز بگیر
من به هرکس قسم بخورد
شک میکنم!

ساغر شفیعی

نوشته شده در دوشنبه 90/11/24ساعت 12:34 صبح توسط رهارستگار نظرات ( ) | |