باز از بام جهان بانگ اذان لبريز است. مثنوي بار دگر از هيجان لبريز است.
بحرآرام دگرباره خروشان شده است .ساحل خفته پراز لولو و مرجان شده است.
دشمن از وادي قران و نماز امده است. لشکرابرهه از سوي حجازامده است.
با شماييم شمايي که فقط شيطاني است دين اسلام نه اسلام ابوسفياني است.
با شماييم که خودرا خبري مي دانيد. و زمين را همه ارث پدري ميدانيد.
با شماييم که در اتش خود دود شديد فخرکرديد که همکاسه نمرود شديد
گردباد اتش صحراست بترسيد از ان .اه اين طايفه گيراست بترسيد از ان
هان بترسيد که دريا به خروش امده است خون اين طايفه اين بار به جوش امده است
صبر اين طايفه وقتي که به سر مي ايد ديگر از خرد و کلان معجزه بر مي ايد.
سنگ اين قوم که سجيل شود مي فهميد اسمان غرق ابابيل شود مي فهميد
هان بترسيد که اين لشکر بسم الله است هان بترسيد که طوفان طبس در را ه است .
يا محمد تو بگو باغم و ماتم چه کنيم روز خوش بي تو نديديم به عالم چه کنيم
پاسخ آينه ها بي تو دمادم سنگ است يا محمد دل اين قوم برايت تنگ است
بانگ هيهات حسيني است رسيده از راه هر که دارد هوس کرببلا بسم الله